Honda Deauville Club Forum

Gisteren en vandaag een leenmotor meegekregen als gevolg van onderhoud aan de Deauville.
Dat rijdt toch vaak heel anders dan dat je gewend bent.

Wat zijn jouw rijervaringen op een ander soort, type en merk motor?

Gisteren een NTV meegekregen als vervangingsmotor.
Dat is wel even wennen.
Eén enkele remschijf aan de voorzijde.
Geen windbescherming, hoewel ik daar eigenlijk geen last van had.
Het suizen van de wind viel reuze mee. Ook veel minder turbulentie dan wanneer je met een (klein) scherm rijdt.

Hoewel het de voorloper van de Deauville is, is het toch een heel ander blok.
het kan aan mij liggen maar ik maakte veel meer toeren dan normaal.
Zal wel aan het ontbreken van een aantal pk's liggen denk ik.

Voor de rest zitten mijn knieën nu nog in mijn nek.
Ik zat bijna dubbel gevouwen om de motor.

Remmen ging niet echt lekker en de koppeling greep nog al laat aan.
Kwestie van wennen denk ik zo.

Vriendelijke groet,
Marcel.

Zoals iederen op het forum nu wel weet rij ik een Deauville en een Rebel, allebei Honda, 700cc en 250cc. De Rebel is een choppertype en de Deauville een Toermotor. Heel groot verschil, niet alleen qua vermogen, maar de zit op de motoren is totaal verschillend. Rebel een echte gooi en smijt motor met een heel laag zwaartepunt en lage zit, de Deauville een echt comfortabele motor met een mijns inziens vrij hoog zwaartepunt en een zit die ik net kan beheersen in stilstand. Wat rijdt nu "lekkerder"? Ligt er aan wat je ermee wilt gaan doen. Rustig toeren over de binnenwegen, geen haast om ergens op tijd te zijn, On Route Motorkaart, de Rebel, snel ergens willen zijn of op een dag veel kmers maken, dan neem ik de Deauville. Brandstofverbruik, Deauville 1 op 22,7 Rebel 1 op 28.

Nou, zoals jullie weten rijd ik een Diversion 900. Ook cardan, ook kuip, maar geen koffers en alleen een tophalf. Het 4-in-lijn blok maakt dat het geheel pas tot z'n recht komt vanaf ongeveer 4500 toeren. Meer geschikt dus voor het snelle werk zou je zeggen? Nou, ik rijd al een aantal jaar op deze fiets en zowel het snelle, als het langzame controlewerk (denk, filerijden, wandelpas) is prima te doen op een relatief gevoelige koppeling. Vooral het gooi-en-smijtwerk is met deze fiets met een laag zwaartepunt goed te doen en m'n stepjes hebben hier dan ook al meermaals leed van ondervonden. Ook 's winters doorrijden is geen probleem aangezien je toch relatief goed beschermd zit.

Punten:
+ veel power
+ beheersbaar op alle snelheden
+ rijd altijd.
+ verbruikt na 160.000 km nog geen druppel olie
+ verbruik aan benzine: 1:14 - 1:22
+ remt ongelofelijk goed na plaatsing staalomvlochten remleidingen
- bagageruimte ontbreekt!
- hoogtoerig karakter van het blok
- slappe standaardvering voor
- instelbaarheid achterveer
- standaard zit te ver naar voor (op te lossen met risers)
- rare stand van de kuipruit = veel herrie
- middenbok al voor de tweede keer doorgerot

ik heb ook nog een oude Kawasaki GPz750 uit 1983
deze heb ik het een en ander voor het rijeigenschap wat veranderd
dit komt alle te goed voor de rijeigenschap en dat merk ik zeker bij het rijden
beter rechtuit lijn en in de bochten kan je lekker met het gooien
verandering zijn : andere voorvork dikkerpoten met 2"kleine voorwiel van 19"naar 17"
andere achterbrug steviger en ook een kleiner achterwiel van 18"naar 17"
nog wat geklooi met de tandwiel verhouding voor de trekkracht
en dat alles maakt het tot een fijne fiets die ook nog aardig zuinig rijd gemiddeld 1:20 en wat olie hahaha


dit alles en nog veel meer maakt het wel een leuke motor van (vind ik zelf)

Nogmaals ...
motor: Suzuki GSX1250FA
gehuurd bij Goedhart in Bodegraven
gereden afst.: 267 km
omstandigheden: ideaal warm motorweer
vnl. snelweg, redelijk gehouden aan snelheidsbeperking ??
verbruik 1 L : 20,9 KM
Oordeel: heerlijk koppelrijke motor, ik vind het altijd weer fijn om met een dikke motor (1000 CC en meer) te rijden, er gebeurt altijd wat als je gas geeft, maak niet uit in welke versnelling je zit. Het gemak waarmee je hoge tot zeer hoge gemiddelden in alle rust kunt realiseren, dat is een ander voordeel van een dikke motor.
Snelwegen vind ik niet interessant en daar wil ik zo snel mogelijk overheen flitsen.
Wegligging: rechtuit stabiel, erg strak in lange snelle bochten. In korte bochten is het heel erg wennen en moet je je lichaam meer gebruiken, maar na een tijdje weet je niet beter.
Vering: is lekker strak, m.a. goed dempend en niet week. Vooral te merken bij lange hobbels (ondulaties) op de snelweg die snel genomen worden. Hoe de vering afgesteld stond weet ik niet, vergeten naar te vragen. Zal wel behoorlijk strak zijn.
Remmen en koppeling: Vereisen behoorlijk veel kracht, voor mannen wel te doen, vrouwen zullen er meer last van hebben denk ik.
Schakelen duidelijk en precies maar met bijgeluiden, vrijstand is altijd gemakkelijk te vinden.
Windbescherming Ik ben niet zo groot en voelde dat mijn borst en hoofd niet windvrij was. Toch had ik op de één of andere manier niet zo veel last van de wind.
Totaalbeeld: De GSX1250 FA wordt vlg. mij sterk ondergewaardeerd. Voor de motorrijder die niks geeft om BLING BLING, electronische toeters en bellen en zich beperkt tot de essentie van motorrijden is ie een verademing.
Hij Heeft trouwens wel ABS echter geen cardan. Het verbruik viel me 1000 % mee, ik had 1 op 16 verwacht, maar het werd dus 1 op 20,9.

Zou deze GSX een vervanger zijn van mijn NT650 ? Als ik naar het motorvermogen kijk, zekers te weten, echt geweldig. Ook het benzineverbruik vind ik zeer acceptabel. Het strakke sturen vind ik een pré en het gemakkelijker manoeuvreren bij stilstand ook. Helaas is de windbescherming minder dan bij de Deauville, dit vind ik een groot nadeel. De zithouding die bij de Deauville meer gericht is op comfort, zou ik ook niet willen missen.
Tsja en dan de cardan vs. ketting, ik begin te twijfelen, een ketting gaat ook 30.000 km mee. Deze k*t zomer heb ik nog maar 1000 km gereden, dus het zal wel meevallen met die ketting. Het is dus vanwege het comfort dat ik de Deauville niet wil inruilen tegen de GSX.

Vandaag een spiksplinternieuwe CB500X meegekregen als leenmotor.
Ok, minder dan 50 PK maar komt op de snelweg toch leuk mee.
Harder dan 120 moet je echter niet gaan.

Lekkere lichte fiets, soort in between road en off-raod.
Voelt een beetje als een mini Crosstourer.

Trekt lekker fel op, er moet wel stevig geschakeld worden.

Meer een fiets voor het stadswerk denk ik zo.
Rustig toeren op binnenwegen zal ook wel lukken.

Het is in ieder geval een stuk beter dan de NTV van gisteren.

Op zoek naar de vervanger van de NT650V kom je vanzelf uit bij de
Honda Pan European ST1300.
Gehuurd bij: Huybers Motoren Schijndel, een Brabants dorpje dicht bij Sint Oedenrode, ook wel ROOI genaamd in de volksmond.
gereden afst.: ca. 260 km
omstandigheden: ideaal motorweer
vnl. snelweg, redelijk gehouden aan snelheidsbeperking ??
verbruik 1 L : 20,1 KM
Oordeel: De PAN is een gewichtige motor, dat is het eerst wat je opvalt als je erop gaat zitten. Alsof je een blok beton tussen je benen hebt.
Op de parkeerplaats laat ik met beide benen op de grond de PAN een beetje naar Links en Rechts overhellen, nou nou dacht ik bij mezelf, voorzichtig aan, anders hou je hem niet meer. Voor een beer van 2 meter zal dit minder een probleem zijn dan voor een tenger iemand van 1,70 m. Starten, koppelen, schakelen, alles gaat vanzelf. Eenmaal in beweging is de PAN verrassend wendbaar, je blijft echter voelen dat je heel wat massa meezeult als je van richting verandert.
Voor de rest is het wel genieten hoor. Met het scherm in de hoogste stand, zit ik helemaal uit de wind en voordat ik het weet zit ik ver boven de toegestane snelheid. Dit gebeurt in alle rust. Ik kan zelfs de klep van mijn helm opendoen en een sigaretje opsteken. Dit laatste is figuurlijk bedoeld, want ik rook niet meer. (sparen voor een nieuwe motor he ). Ik hoor wel eens dat het niet fijn is om door zo'n windscherm heen te kijken. Voor mij geen enkel probleem ondanks het ietwat vervormde beeld. Het scherm wordt pas vervelend bij veel bochten achter elkaar. Ik hel met mijn bovenlichaam dan iets naar buiten, het gevolg is dat ik met één oog langs het scherm kijk en met het andere door het scherm. Nou daar word ik wel wat psychedelisch van. Het scherm gaat dan wel in de laagste stand. Dit gaat gelukkig elektrisch.

Het belangrijkste kenmerk van de PAN is voor mij dat je in alle rust en volledig uit de wind, hoge tot zeer hoge gemiddelde snelheden kan draaien en je pas afstapt als de tank bijna leeg is, zonder vermoeidheidsverschijnselen. Aan al het andere hoef je geen woorden vuil te maken, da's gewoon goed. Op het gewicht na dan hè. Ik moet er toch niet aan denken om op een nat grasveldje of een smal grindpaadje of een berghelling de Pan te keren en te draaien. brrrr mij niet gezien.

Hieronder een foto van de motor die alles mogelijk maakt. Geweldig mooie motor om te zien.


klik om te vergroten

Uiteraard hebben de ingenieurs bij Honda hun redenen om dit blok te maken zoals ze het gemaakt hebben. Ik zou wel een heel bescheiden vingertje willen opsteken en de volgende opmerking willen maken: Door de versnellingsbak onder de krukas te plaatsen is het blok hoog en het zwaartepunt hoger dan nodig. BMW plaatst bij hun boxer de versnellingsbak achter de krukas, dit geeft een minder hoog blok en dus een lager zwaartepunt. Dat merk je aan de lichtvoetigheid en handelbaarheid van een BMW.

Nu dan de hamvraag: Is de PAN een waardige vervanger van mijn NT650 V ?

+ Het vermogen is geweldig,
+ de rust achter het stuur heerlijk,
+ het benzineverbruik bewonderenswaardig

Het grote minpunt voor mij (manspersoon van 1,70 m/70 kg.) is

- het gewicht.
- het zwaartepunt dat hoger is dan nodig.

Voorlopig dus nog geen vervanger van de NT650V gevonden.

ik rij nu een goede 2 maanden een pan st1300,en hiervoor een deauville 650
en ik moet zeggen,van het gewicht van de pan heb ik nu totaal geen last meer van was er zo aan gewend,ik rijdt met de pan soepel en sneller door de bochten dan de deauville(de stepjes beginnen al te slijten haha)
de nieuwere motoren zullen allemaal best wel weer een stukje beter zijn,maar om nou €20,000 neer te tellen voor een motor?..........
ik vindt de pan een super machine en het is en blijft een honda,gewoon 320.000 km mogelijk! (en zonder dat het cardan kapot loopt)

ben erg content met deze machine! (ps op een helling moet je ook niet gaan keren,ook niet met een deauville is vragen om een hapje asfalt )

Ha takeldoos, begrijp me niet verkeerd. Ik vind de PAN een geweldig motor,
Maar jij bent waarschijnlijk een stuk forser gebouwd dan ik.
voor een tenger gebouwd iemand als ik, is het gewicht van een motor echt wel belangrijk hoor.
Ik zou willen dat ik een forse lichaamsbouw had en zonder problemen op een PAN kan rijden.

ik kan me goed voorstellen als je wat tenger gebouwd bent,en wat kleiner van stuk(ik ben ook maar 178,maar daar tegen 112 kg) dat zo,n pan best een grote motor is
cora ging er eens opzitten en zei"' het lijkt wel of ik op een auto zit"'
maar het rijdt heerlijk

Don, misschien moet je eens met Geert kletsen. Hij is ook vrij compacter gebouwd.

takeldoos schreef:(ps op een helling moet je ook niet gaan keren,ook niet met een deauville is vragen om een hapje asfalt )

Ik krijg zo'n deja vu gevoel momenteel. haha

ikkieman schreef:Don, misschien moet je eens met Geert kletsen. Hij is ook vrij compacter gebouwd.

Rijdt Geert ondanks zijn "compacte" bouw met een PAN rond ? knap hoor!

motor: Yamaha TDM900A
gehuurd bij Topmoto Apeldoorn
gereden afst.: 210 km
omstandigheden: drukkend warm motorweer
afwisselend snelweg en secundaire weg, Apeldoorn-Harderwijk-Lelystad-Amsterdam-Amersfoort-Apeldoorn
redelijk gehouden aan snelheidsbeperking ??
verbruik 1 L : 22 KM
Als je op de TDM plaats neemt valt meteen op hoe slank deze motor is. Je hoeft niet wijdbeens te gaan zitten met een onbeschoft dikke tank tussen je knieën. Je voelt ook meteen dat de TDM licht van gewicht is. Het rijden is alsof je danst met een lichte dame met een slanke taille. Maar het is wel een dame die een vurige Tango wil dansen en niet een of ander hoempapa boerenklompendans.
Vanaf het eerste moment van gas geven voel je dat ie er vandoor wil en bij gas afsluiten remt hij fel af op de motor. Alsof je op een ongeduldige jonge hengst zit. Zeker iets om aan te wennen.
In de stad (van 0-50 km/h) of tot 3000 rpm kun je de TDM wat bokkig noemen.
Als je eindelijk de stad achter je hebt gelaten en je het gas wat verder open kunt trekken, wordt het genieten. hij blijft trekken en hard ook. Een stuk harder dan de Deauville maar niet zo hard als een PAN.
Bij 5000 rpm zit je al op ca. 135 km/h en bij 6000 rpm ben je hoogst illegaal bezig en is de koek nog lang NIET OP. !!!
Zoals bij elke Japanner valt er weinig aan te merken op de TDM.
Hij schakelt goed en precies, de remmen zijn meer dan prima, stabiliteit en wegligging is meer dan prima, met dit vermogen is geen enkel berg te hoog, ook al heb je een passagiere en veel bagage. De vering is meer dan prima, waarbij je voelt dat de vulling van de zadel ook zijn best doet het comfort te verhogen door mee te veren.
Wat de TDM extra biedt is zijn lage gewicht, handelbaarheid en zuinig brandstof gebruik.
Zijn standaard klein kuipje biedt redelijke bescherming maar niet meer dan dat. Gelukkig is een groter scherm beschikbaar.
Nu dan de hamvraag: zou ik mijn NT650V inruilen voor een TDM ?
DE TDM biedt veel verberingen t.o.v. de Deauville:
- een bak meer vermogen 86 PK en 88 Nm bij 6000rpm (NTV650 heeft 55 PK en 55Nm bij 6000 rpm)
- en toch zuinig.
- lager gewicht slechts 226 kg rijklaar (NTV650 weegt 245 kg)
- gemakkelijk manoeuvreerbaar bij het parkeren
- steviger vering (betere demping)
- 6 versnellingen en vrijstand altijd gemakkelijk te vinden

Helaas kan ik het nukkige gedrag in de stad niet zo waarderen. Gek eigenlijk dat een oud NT650V met carburateurs (of juist dank zij de carburateurs) zijdezacht spint en een veel nieuwere TDM met injectie (of juist a.g.v. de injectie) zo bokkig doet.
Verder vind ik de windbescherming matig.

Hoe meer ik andere motoren uitprobeer, des te meer ga ik mijn oude NT650V waarderen.
Hij reageert dan wel als een oud en wat lui paard, en hij oogt als een logge Sint Bernhard,
maar ik ben er helemaal aan gewend geraakt en wil dat lui paard nog lang niet kwijt.
Ik ben er toch wel aan verknocht.

Don, zo lui is die niet. Gewoon gas open en gaan met die banaan!

Alles is relatief he Frank, je kunt het weggedrag ook gezapig of goedmoedig noemen.
In elk geval niet flitsend of nerveus.

Tja, wat zal ik zeggen

Natuurlijk is zo'n GL1500 niet gemaakt om er snel bochtenwerk mee te doen. Het kan echter wel Ik krijg toch geregeld de stepjes aan de grond ondanks de bijzonder zware veer en altijd veel voorspanning (lucht)op de achterveer. Rotondes gaan prima. De Stelvio met 2 vingers in de neus. Het bochtenwerk is dus goed te doen.
Rechtuit gaat hij ook prima. Met 150 handen los is geen probleem. Weinig tot bijna niet zijwind gevoelig.

Hij is niet erg licht, maar dat hoeft ook niet ivm de elektrische achteruit. Het is een kwestie van wennen.
Zitcomfort is prima. Bagagemogelijkheden uitstekend.
Heel veel koppel bij lage toerentallen. Bij 60 km/uur gemakkelijk in de 5e (overdrive) versnelling. Accelereren gaat zonder bokken.

Het accelereren gaat verbluffend snel voor zo'n zware fiets met veel frontaal oppervlak. Met gemak binnen seconden van 0 naar 100. Met duo en bagage een top (gps-gemeten) van 195. Ok, het is geen Pan oi maar hij kan lekker meekomen

Voor mij geen ander meer.

Gisteren de Deauville naar de dealer gebracht en een BMW R1100R meegekregen als leenfiets met ruim 100k op de teller.

Tjsa, wat zal ik zeggen.....
Het is wel wennen. Het eerst dat opvalt is de zithoek van de benen. Je krijgt het idee dat je met je knieen tegen je kin zit.
Licht voorover gebogen houding maar niet uitzonderlijk sportief.
Ondanks het scherm, vol de wind in je gezicht. Vizier naar beneden dus.

Er zat een lekkere roffel in de uitlaat. Is dat standaard?
Bij het wegrijden en schakelen viel de enorme cardanreactie op. De fiets krijgt echt een klap.
Bij het terugschakelen lijkt het wel of de machine hierdoor naar rechts wil duiken.
Bij het schakelen in de bocht (foutje ) richtte de machine zich hierdoor juist op (bocht naar links)

Tandenpoetsen ging heel goed , ......ik bedoel.....schakelen ging niet makkelijk, de koppeling was nogal zwaar.
Wel voldoende power natuurlijk. Bij enkele stoplichten het gas even flink open getrokken .

De jiffie zit nogal ver naar voren. Motor kan niet draaiend op de jiffie gezet worden. De motor slaat dan uit, ook als de versnelling in z'n neutraal staat.
Knipper links, zit links, knipper rechts, zit rechts. Uitschakelen van de knipper doe je met een derde knop die aan de rechterkant zit en die je met de zijkant van je duim moet indrukken. Niet handig.

Eigenlijk ben ik alleen naar huis gereden en de volgende dag weer terug. Wel via binnenwegen, maar die 50 km is niet voldoende om een goede indruk te krijgen van de BMW.
Ik heb ook geen idee hoe oud het ding was. 20 jaar? Er zat ook geen ABS op. Dat hadden ze toen nog niet.

Jouw verhaal is duidelijk genoeg om een oordeel te vellen..........................................................!

BMW heeft veel fans. Niet zozeer hier, en ook niet in mijn vrienden- en/of kennissenkring, maar ze zijn er wel. Heb ik gehoord. Echt waar.

ik ken mensen, als je BMW zegt gaan ze op zoek naar hun pillen tegen rode uitslag

De R 1100 R is de kale uitvoering van de R 1100-serie. Hij kwam in 1995 op de markt, gelijktijdig met een kleinere versie, de R 850 R. Vanwege de "kale" uitvoering waren er twee oliekoelers links en rechts boven beide cilinders gemonteerd. Bij de voorgaande modellen was de oliekoeler beter weggewerkt, in de kuip van de RS en in het spatbord van de GS. De R 1100 R kreeg de motor van de GS, waardoor het opgegeven vermogen 80 pk bedroeg. De machine was uitgevoerd met de nieuwe lichtmetalen driespaaks gietwielen, maar kon ook besteld worden met de kruisgespaakte wielen, waarmee tubelessbanden konden worden gebruikt. De voorremmen van de RS waren gebruikt, en de achterrem van de GS. Opvallend was het doorlopende duozadel, dat tot aan het achterlicht door ging. Vanwege het lage gewicht op het voorwiel was een stuurdemper gemonteerd. De zithoogte was verstelbaar. Als accessoire waren een losse toerenteller en een klokje leverbaar, naast natuurlijk het ABS II en een katalysator. De voorvering was niet instelbaar, de achtervering wel. Van de "R" werden ruim 26.000 exemplaren geproduceerd.

Die twee oliekoelers boven de cilinders zagen er wel een beetje vreemd uit.

Ooit een BMW R69S gehad, met als enige reden dat als de politie er mee reed ze wel betrouwbaar moesten zijn. En betrouwbaar was ie....., het eerste jaar. Na dat eerste jaar zat er enorme speling op de bevestiging van de voorvork bij het balhoofdlager. Na dat eerste jaar had ik ook nieuwe zuigers en cilinders nodig (toegegeven, ik had in die tijd een pittige rijstijl).
In het eerste jaar heb ik wel een keer, tijdens een rustig ritje vlak bij huis, de kruiskoppeling van de cardanoverbrenging vast moeten zetten omdat er een 'vreemd geluid' te horen was. Maar ik was er net op tijd bij, er was verder geen schade.
Had in die tijd, als opvolger van de R69S, bijna de R75 (eventuele extra letters in de type-aanduiding weet ik niet meer) gekocht. Dat is niet doorgegaan omdat ze (nog) niet leverbaar waren en ik geen geduld kon opbrengen er op te wachten. Het is toen een Moto Guzi geworden. Maar dat is een ander verhaal.

PA1BEN schreef: Het is toen een Moto Guzi geworden.

en toen kwam ie van de regen in de drup ...

Ik heb naast mijn GPZ ook nog een TRX. Beiden ook totaal andere machines. Omdat ik niet heel veel kilometers maak op de TRX moet ik elke keer (en zeker na de winter) weer flink wennen. Eigenlijk is dat best lastig om regelmatig te wisselen...

Maar goed, de TRX is veels te leuk.
Ben wel benieuwd hoe dat straks gaat als de Deauville klaar is. Zal ook weer flink wennen zijn!

Vandaag de Pan european weggebracht naar Goedhardt Motoren voor een grote beurt. Ik heb op mijn verzoek een Kawasaki ER-6N meegekregen.
Rijdt makkelijk en vlot, stuurt licht, maar valt dan een beetje raar en een tikje zenuwachtig in een bocht. Komt misschien door de korte wielbasis. Hij rijdt wel lekker stabiel rechtuit zonder handen. Ook bij lage snelheid.
De gashandle gaat wat zwaar en heeft een korte uitslag wat ik wel irritant vind.
De motor heeft een parraleltwin die graag wat toeren maakt. Onderin bokt hij vrij snel en vrij grof. Het koppel bouwt mooi lineair op en de pret stopt pas boven de 10.000 rpm.
Het zadel is smal en laag en de knieën moeten een vrij scherpe hoek maken om met de voeten op de stepjes te zitten. Je zit wel rechtop, maar een hele dag toeren hou je lastig vol zonder ieder uur een tussenstop te moeten maken.
De remmen zijn goed, maar de voorvering is zacht. Te zacht naar mijn smaak waardoor onder heftig remmen, je hard duikt en de ABS er snel in hakt. Hierdoor duikt ie ineens weer minder om dan weer meer te duiken. Dit moet beter.
Ik heb de fiets nu 30 km meegemaakt en ga morgen zeker ook nog een dijkje pakken naar Gouda om lekker nog te genieten van het sturen, want dat doet ie best wel heel goed.

Ik heb nog nooit op een Deauville gereden... De NTV liep nog te mooi
Heb altijd wel gezegd dat mijn volgende motor een Deauville zou worden.
Nu heb ik ca. € 2000,-- te besteden en dan is er toch ook nog wel heel veel ander moois op internet te vinden. ( en ik heb tijd zat om te surfen...)
Voorlopig mag en kan ik toch niet rijden dus ga proberen naar de beurs in Utrecht te gaan en allerlei 2ehandsjes te gaan zitten. In het echt is toch veel beter dan plaatjes op een computerscherm!

Succes op je zoektocht Gustaf