Honda Deauville Club Forum

Op welke breedte draaien andere HDC'ers (op welke fiets) normaal hun U-bochtje, zeg maar straatje keren.
Gymkhana's ook van harte welkom.... heb ik wat om naar uit te zien.... ga binnenkort naar zo'n wedstrijd (kijken dan hè ).

....achtergrond....
De afgelopen periode heerlijk genoten van Deauville'n, de HDC communicado's en raak er wat meer aan gewend.
De ene dag voelt de DV wat makkelijker aan, dan de andere dag. Soms "mis" ik de juiste versnellingen
Nu heb ik nog maar kort m'n A en voorheen alleen gelest op een XJ6 met van die beugels.
Dit laatste is plezierig want dan heb je geen kopzorgen voor morgen.
Ben trouwens, m.u.v. stompzinnig omvallen tijdens stilstand (voet vergeten), (nog) niet op den plaat gegaan.
Straatje keren met aan beide (m.n. tegenover liggende) zijde obstakels, voelt ongemakkelijk & doe ik alleen heel (erg) ruim.

U/8-bochjes draaien vond ik tijdens de lessen geen probleem en deed ik met de ogen dicht op een (wiel)breedte van desnoods 5m tussen pylonen. Even een sweeper, strak kijken waar je naar toe wilt, dan gaan met de banaan totdat je bijna een verdraaide nekhernia oploopt.

Op de Deauville heb ik nog niet het echte vertrouwen hoe scherp dat kan, het zicht vanuit de kajuit is toch wat anders en ook omdat ik d'r heel wil houden. De grenzen opzoeken kan gauw uitmonden in geldelijke auw, een ego knauw en herbouw...

Grtz&thx, Peter

Je geeft het zelf al aan. Op een andere motor ging het ook. Geloof me, dan lukt het uiteindelijk op een Deauville ook.

Dus gewoon oefenen
Zoek hiervoor wel een verlaten parkeerterrein.

Tip van Jip:
De draaicirkel van je motor is kleiner als je hem platter legt in de bocht.
Dus hoe schuiner je de motor houdt, hoe korter je door de bocht kan.
Maar dat wist je natuurlijk al.....

Ervaar jij deze exercitie ook zo?

Op een XJ6 draai ik cirkeltjes van < 5 m.
a. Stationair een regelmatige 1.100 toeren? Dus eerst even een rondje van een kwartiertje, dan is Antoinetje zeker lekker warm.
b. Eerst stukje rechtuit beginnen met ietsje meer dan 1.100 toeren met achterrem lichtjes erop.
c. Koppeling afblijven.(Zou je de koppeling tijdens de bocht in knijpen, schiet het toerental omhoog en ga je op je snavel.)
d. Voel je hem regelmatig trekken? Als dat zo is, valt de motorfiets niet om.
e. Je kijkt jezelf door de bocht heen met daarbij zo snel mogelijk de uitgang willen zien. Door te kijken waar je naar toe wilt, schuin je de motorfiets vanzelf af.
f. Je blik is op de horizon gericht en niet op de klinkers.

Advies van Marcel ga ik straks opvolgen. Desnoods als ik heel de polonaise met de examens achter de rug heb effe bij de rijschoolhouder, maar dan op Deauvilleke AVB doen.

Ik vind de Deauville prettiger en makkelijker sturen dan mijn lesmotor(CBF500).
Dat ding valt in een keer, zogezegd.
Kan natuurlijk ook liggen een balhoofdlagers die niet helemaal lekker zijn.....
Mijn Deauville is natuurlijk een 70 Kg zwaarder dan de CBF maar ik moet zeggen dat ik dat helemaal niet merk!

Vandaag misschien wel de mooiste les:
Opa, ook instructeur, verzocht mij bij hem achterop de XJ6 te gaan zitten. Wij met ons tweeën dat achtje draaien. Opa had de vaart erin. Zo: Nu jij.
Eerst een stukje rechtuit. En knort hij zo goed. Duimpje ging omhoog en toen 5 achtjes ononderbroken: Lekker het gas erop en de motorfiets echt in bedwang moeten houden met de achterrem erop. Nu is dat afschuinen nog een stuk gemakkelijker. Dus mag het iets meer zijn? Ja zeker dat moet zelfs.
Je blik vanuit de kajuit met de Deauville mag niet anders zijn dan met de XJ6. Heel dat dashboard moet je niet eens willen zien. Dus als jij die 180 graden bocht in gaat, moet Antoinetje werken.

Hier ook het u bochtjes draaien al goed onder de knie, denk dat ik juist iets meer dan één rijvak nodig heb.
Almoet ik toegeven dat linksom beter gaat dan rechtsom en dat ik al verschillende rijvaardigheidtrainingen achter de rug heb, politie, MAG, VOCB.
Bij politie mochten we zelfs bergafwaarts en bergopwaarts keren, zorg dan wel dat je uwen Deau goed kent, anders kan je weleens plat gaan, vooral bergop is moeilijkst!

En idd, als je omkeert, zie je enkel punt in de verte overje schouder, waar je heen wilt en zeker niet naar je motor of juist ervoor.

Veel succes en vooral veeeeeeeeel oefenen, in beide richtingen, want je kan niet altijd linksom!

Waarom gaat linksom lekkerder?
Ik denk dat het te maken heeft met dat je voetrem rechts zit. Als je een beetje alert bent op dit fenomeen, dus ietsjepietsje bescheidener die rem indrukken en of meer gas erop in de bocht rechtsom.
Bochtje tegen de helling op lijkt me moeilijker dan wanneer je naar beneden kijkt. (Niet afschuinen is toch afschuinen)

Ik smokkelde vaak een beetje met de 8-jes en halve draai..

Veel (sommige) mensen hebben problemen met het 'op gas' houden van de motor.
Ik verschoof mijn rechterhand dan vaak nèt even iets meer naar de buitenkant van het handvat.
Hierdoor kon ik met de rechterkant van mijn hand (pink) de trillingsdemper vastklemmen (want die beweegt niet) waardoor mijn hand niet
per ongeluk zou 'draaien' met het strekken of buigen van mijn arm.
Snelheid verzekerd.
Dat wetende kon ik mij volledig toeleggen op de overige aspecten van rem, kijken, draaien en ontspannen.
En loslaten is heel makkelijk, gewoon de pink ontspannen.

Een Deauville laat zich net zo makkelijk draaien als welke andere motor (slagschepen en bankstellen heb ik geen ervaring mee) maar persoonlijk zal het mij boeien indien iemand mij nu op mijn motor een halve draai ziet maken met mijn voetjes lekker op de grond

En zoals Ingrid al zegt, en mijn allereerste (winnende) onderschrift al benadrukte:
Je motor gaat dáárheen waar jij naartoe kijkt, je hoeft alleen maar te volgen.

Tip van Missy:
Hierdoor kon ik met de rechterkant van mijn hand (pink) de trillingsdemper vastklemmen (want die beweegt niet) waardoor mijn hand niet per ongeluk zou 'draaien' met het strekken of buigen van mijn arm. Snelheid verzekerd. Heel herkenbaar.
Dat ga ik vrijdag uitproberen. Hoe simpel kan het zijn: gas fixeren met je pink.

Zo hoef ik alleen nog maar te letten op de rem, want kijken is voor 95% sturen. Afschuinen gaat door juist kijkgedrag vanzelf. Draai je je hoofd linksom, dan duw je het stuur aan de linkerzijde automatisch naar beneden, druk je automatisch je rechter knie tegen de tank en priem je met je rechter bil in de rechterkant van het zadel.
Linksom gaat zo lekker. Je "remvoet" is door je houding gefixeerd. Rechtsom gaat die vlieger niet op. Hier is vast ook een gouden truc voor.

Had zowel links- als rechtsom geen problemen......

Goed te lezen.
Ik was eigenlijk benieuwd, hoeveel METER iemand nodig heeft om in één keer een U/180graden bocht te draaien.
Ergens ook wat een Deauville moet kunnen. Gaat mij niet om een wedstrijd maar gewoon benieuwd wat normaal is.

Linksom gaat bij mij wat natuurlijker omdat je meestal het omdraaien vaker vanuit rechtsrijdend zal doen.
Gisteren de polder weer wat verkend, gedraaid op wegen van o.a. 5m breed met af en tot (bijna tot stuuraanslag) 4,5m.
Gaat nu redelijk en voor mij voldoende (<=5m) waarbij rechtsom nog wat hakkelig gaat.
Enne, ik heb ook het motto beter een voetje aan de grond dan een wieltje in de lucht.

Peter, als jij met Antoinetje met de voetjes op de stepjes en de voetrem het binnen 5 meter redt, doe je het fantastisch. Bij het AVB examen staan de pylonen 6 meter uit elkaar.
Inderdaad, linksom gaat mij ook gemakkelijker af. Daarom vroeg ik naast de voor mij waardevolle tip van Missy over de pink, of er ook een gouden tip is voor het fixeren van de druk op de voetrem.
Vertrouw je het niet, kun je beter een paar keer steken en nog niet eens maar aan de handrem denken, want dan gaat Antoinetje stilstaand nog op jou liggen.
Een rijdende motorfiets met een trekkende motor kiepert niet snel om.

Ingrid, de voetrem, je kunt je voet tegen de flank/schetsplaat van de fiets drukken.
Beetje hetzelfde idee als dat van Kim met de pink.

Ok,
Dat ga ik vrijdag proberen.

Een bocht rechtsom gaat ook (bij mij) makkelijker wanneer ik mijn "pinkgreep" toepas.
Omdat ik in mijn bolletje niet op mijn gas hoef te letten, gaat de rest gewoon makkelijker.
Let er wel op met lessen en ZEKER met afrijden dat je de hand niet te ver naar buiten doet.
Wanneer je met de muis van je hand te ver naar buiten gaat ben je je grip kwijt, en je moet wel normaal gas
kunnen blijven geven.

EN... die examenpiepels zien ALLES...
Ik wil het niet op mijn geweten hebben indien jullie door mijn tip zakken.

En voor wat betreft die draaicirkel, mijn oude instructeur draait mijn Deauv rond om een putdeksel.
Die gast is bizar goed op een motor.

Gelukkig heb ik dat AVB verhaal al achter de rug!
Jammer dat ik het pink verhaal niet eerder wist, had met een hoop gescheeld
Mijn toerental fluctueerde nogal.....

Nou we het toch over bochtjes draaien hebben: ik rij pas een half jaartje motor. Mijn rijbewijs heb ik 20 jaar geleden gehaald. Wel een paar opfrislessen genomen. Afijn, In het begin was ik nog erg voorzichtig in de bochten maar ik ga steeds wat sneller en schuiner. Nu ben ik erg benieuwd hoe schuin je kunt gaan en wat nog verantwoord is. Nu kan ik natuurlijk zelf de grenzen opzoeken maar ik heb niet zo'n zin om op mijn plaat te gaan.
Kan iemand een indicatie geven van wat nog verantwoord is? In graden of zo....


Ronald

Tot de neus van je laars de grond raakt

Nee joh, vandaag nog even wat verder doorgedraaid en de stepjes kunnen ook nog prima de grond raken voor het mis gaat.
Maar even serieus, je kan zover gaan als je zelf veilig vind. En dan eventueel als je wil daar iets voorbij enzovoorts. Maar ga jezelf niet pushen in een tempo dat je niet veilig acht. Je machine kan veel meer dan je denkt, maar je eigen veilige gevoel gaat voor.

Veel schuiner dan je nu denkt.

De beperking is niet wat je motor kan, maar wat jijzelf kan.
Die motor is tot meer in staat dan je denkt.

Even een voorbeeld.
Met VRO2 destijds (met het zweet in de bilnaad) rondjes gedraaid achter de instructeur aan.
Zelf krampachtig het stuur beethouden terwijl de instructeur dezelfde bochten, met hogere snelheid en met 1 hand aan het stuur, neemt.
Voel je hem al aankomen?
Ik kon minder dan de instructeur.

In deel 2 van die dag wat meer het gas erop totdat ik aan het einde van het rechte stuk eigenlijk te hard ging.
Gelukkig tijdens de les goed opgelet en al schreeuwend in mijn helm (Drukken! Drukken! Drukken!) de motor de bocht ingegooid met als gevolg dat het stepje héél even over het asfalt schraapte (halve seconde).

Daarna was ik overtuigd: de motor kan meer dan ik.
Overigens heb ik zo'n stunt daarna nooit meer herhaalt.
De openbare weg is daar niet geschikt voor.

Om te voorkomen dat je tenen het asfalt raken en wellicht daardoor omklappen, is het verstandig om je tenen op de stepjes te zetten i.p.v. je hakken.
Doe je dat niet, en je gaat een beetje schuin, dan raken je tenen al snel de grond.

Doe je wel voorzichtig?

Haha, dat heb ik met lessen gehad, m'n tenen....
Ik heb dan ook grote voeten die naar buiten steken

In 2012 hebben een aantal leden van de HDC een cursus VRO en VRO-1 bij de KNMV in Lelystad gedaan.
Iedereen was na afloop erg enthousiast en enkele hebben inmiddels een vervolgcursus erop zitten.
De namen van de verschillende cursussen zijn inmiddels aangepast en er zijn onderdelen bijgekomen.
Toen konden we nog niet voor een 'bochten' cursus kiezen. Inmiddels kan dat wel.

Misschien is het de moeite waard om de website van de KNMV te bekijken.

Oh, en qua graden? Ongeveer 50 moet een moderne band aan kunnen. Echter, de grote jongens van de motoGP halen gewoon 60 graden door ernaast te gaan hangen en de band wat meer spanning te geven. Ik vind het zelf ook doodeng om te zien en heb ook geen behoefte om ze na te doen, maar kennelijk kan het dus wel.
En als je zelf denkt niet verder te durven, kijk maar eens naar je banden. Aan de zijkant zitten bij mij lijntjes op het profiel waar ik nog nooit gereden heb omdat ik niet verder durfde dan tot daar.

Als de voorspanning van je achterveer hoog staat kun je nog met gemak met je stepjes aan de grond komen. Verder moet je ook niet gaan alhoewel het wel zou kunnen. Met de NT650V die ik heb gereden kwam dat ook regelmatig voor. Ook op mijn Gl1500SE komt het regelmatig voor dat ik met de stepjes de grond raak.

Als je het wel aandurft is de wrijving band/wegdek het punt waarop de motor gaat "breken" agv de centrifugaal kracht. Voor de meesten is de grootte van het hart bepalend. Voor een enkeling de natuurwetten

Voor het schuin gaan op zich ben ik niet zo bang. Ik ben alleen altijd bang dat er grit of steentjes ligt. Ik ben, kort nadat ik mijn motor kreeg (begin dit jaar), met 1 km/uur bij een nieuw aangelegde bushalte waar ik even wilde stoppen, onderuit geschoven. Er lag daar een dun laagje zand op klinkers. Ik kon blijven staan, de motor alleen een scheurtje in de kuip. Ik stond er versteld hoe weinig je nodig hebt om weg te schuiven terwijl ik al heel voorzichtig kwam aangereden omdat ik zag dat er wat los zand lag. Achteraf had ik waarschijnlijk alleen met mijn achterrem moeten remmen...
Maar misschien is het allemaal niet zo link en blijf je met een paar steentjes in de bocht heus wel overeind? Zit waarschijnlijk allemaal tussen de oren. Geeft niet, slijt wel met de tijd zodat de banden ook wat meer aan de zijkanten gaan slijten

Ronald

Niks mis met wat extra voorzichtigheid, zeker in bochten. Ben een tijdje geleden bijna op m'n plaat gegaan bij een rotonde waar (zo bleek achteraf) wat grind op het wegdek lag. Het was niet veel, maar genoeg om m'n Deauville rechtdoor te laten gaan waar ik toch echt een bocht probeerde te maken.

Schrok me rot maar kon, zij het wel met twee voetjes aan de grond, de boel recht houden.
Een paar kiezeltjes, wat grind of een beetje zand kan echt genoeg zijn, ook reparatiestroken in het wegdek zijn soms verraderlijk glad.

Zeker in onbekende bochten neem ik liever wat extra gas terug. Beter met 50 er veilig doorheen dan met 60 het gevoel hebben dat ik elk moment onderuit kan gaan.

Ik ben zo eentje waarvan, zoals Ed het mooi omschrijft, de grootte van het hart bepalend is voor hoe snel ik door de bocht ga. De grenzen van de motor of de natuurwetten zoek ik misschien ooit nog wel 's op, maar voorlopig liever niet.

U-tje draaien gaat na 20x keren wat makkelijker. M'n doel is een wel beetje bereikt, redelijk netjes kunnen keren op een weg met twee rijstroken (wegbreedte ca 5m). De volgende uitdaging is wat meer psychologisch van aard om het zelfde te doen met obstakels cq. trottoirs aan beide zijden. Vreemd ergens, de afstand is hetzelfde maar ziet er toch uitdagender uit.

Tja dat wegschuiven heb ik nu ook al een keer gehad, slingertje v/h achterwiel bij een wegasfaltering waar in de S-bocht tussen twee twee rijbanen het nodige zand lag. Hierbij stevig in gedachten gehouden, te blijven sturen waar je naar toe wil. Het remmen, sowieso op zand en gras, alleen doen in de voorwaartse rechtuitmodus zoals m'n instructeur het er met de nodige nadruk in heeft gehamerd.

Ik ga ook 's wat experimenteren met de achterveerspanning. thx@ed. De DV staat nu op stand 2-3 wat bij wat hogere snelheden wat sponzig aanvoelt. Stepjes en zijprofiel is nog 100% maagdelijk
Tja wat de boys en spaarzame girlies doen in de mOtoGP met hoeken van 60 degrees south is voor mij bijna niet te bevatten. Ze zullen vast lekker warme banden hebben en zijwieltjes hebben weggefotoshopt

Vandaag ook even kort op een Diversion (XJ600) gereden en die voelt wat wendbaarder aan in de bocht. De Div is wat lichter, hoogtoeriger en heeft een kleinere kuip waardoor het wat minder log aanvoelt. Afijn, we gaan stug door met vertrouwen opbouwen.

Morgen naar de Gymnkhana@Lelystad om te kijken wat je qua beheersing met een motor (op de weg) kunt doen.

Moto GP guys hebben natuurlijk wel Moto Gp banden.
Andere compund en aan het einde van de race gewoon versleten

Ze hebben voornamelijk een groot hart

Vandaag bij de laatste Ghymkana (http://www.motogymkhana.nl) wedstrijd van dit jaar geweest in Lelystad.
Er is qua voertuigbeheersing nog wel het e.e.a. (iig door mij) te beogen om te gaan oefenen.

De heren en enkele dames draaien hun motor op zowat 3 tot 3.5m (of strakker) om pylonen heen. Dit alles heel beheerst met regelmatig slijpende stepjes. Een klein feestje om mee te maken. Niets (weinig dan) geen bravour of haantjesgedrag maar gewoon letterlijk spelen met de motorfiets proberen geen foutjes te maken.

Sommigen hadden speciaal hun fiets serieus aangepast, m.n. de winnaar (Kristian Eekhof) van dit jaar, en anderen haalden alleen even voor de alom aanwezige wegschuifzekerheid hun kostbare knipperlicht even los. Best een heel leuk fenomeen waarbij het vooral plannen en inschatten is wat & hoe je het gaat doen. Knap te zien hoe iemand z'n "Pan" zo krap en gecontroleerd kan draaien. Mooi hoe wendbaar een Pan is want dat moet dan ook goed haalbaar zijn voor een elegante maar bij mij een nog o'zo recalcitrante Deauville.

Wel leuk zo'n precisie evenement en "we" werden ook flink bezocht door het BMW-GS forum. Een goed excuus om natuurlijk een stuk te rijden. Weer een ander fenomeen geleerd zijnde dat veel GS'ers bijbehorende BMW kleding (schijnen te) dragen. Je haalde ze er zo uit. Wellicht leuk voor ergens in de toekomst om de Ghymkana 's te verblijden met een schooltje D'eau onder aanvoering van tourkings.

Na de competitie was er gelegenheid om te oefenen wat ik Antoinette nog niet wilde laten meemaken en ik vooral ook m'n ego wat intact wilde laten. Dus even geen beginnersfratsen en publique, laat staan op de bühne.
Voorlopig heeft ze de taak toebedeeld om mij overeind te houden tijdens strakke U-bochtjes waarbij ik niet moet gaan (maar toch ga) kijken waar een obstakel is. Je kan er bijna vergif op in nemen wat er dan gebeurd. Ik wil niet naar de rand toe, echt niet maar het doel van het trottoirband ontwijken heeft dan toch een magische aantrekkingskracht.