Herfstrit 2018 Dag 1
Het is weer zover. Dat klinkt een beetje als een "moetje" maar zo is het niet bedoeld. Vandaag start de Herfstrit 2018 en we hebben er enorm veel zin in . De voorzitter heeft mooi weer besteld en gegarandeerd dat het ook mooi weer wordt. Waarvan acte.
De rit/reis gaat dit jaar weer naar de Eifel waar we drie jaar jaar geleden voor het laatst geweest zijn. De bestemming is de omgeving van Trier. Maar eerst verzamelen we natuurlijk voor een lekker bakje koffie met een stuk gebak. Een voor een stromen de leden binnen en het is een gezellige boel. De voorzitter houdt nog even een praatje met wat aandachtspunten en dan gaan we richting de motoren. Er nemen 27 motoren deel en ruim 35 personen. Gelukkig rijden we in kleine groepjes anders zou het een hele optocht geweest zijn.
Het eerste stuk gaat over de snelweg A2 richting het zuiden. Daarna pakken we de A79 richting Aken. Na ruim een uur draaien we de snelweg af en maken we de eerste tankstop. Niet alle motoren zijn in staat om de rit van 300 km. op 1 tank te volbrengen. Wat extra levensvloeistoffen zijn derhave noodzakelijk.
Helaas laten de weergoden ons in de steek. So much voor de beloftes van de voorzitter. Gedurende de dag gaan de hemelsluizen langzaam open en wordt het natter en natter. Tijdens de lunch is er geen droog plekje te ontdekken en schuilen we noodgedwongen onder wat bomen. Picnicken is nog nooit zo leuk geweest......
Het rijden tijdens de regen valt niet mee. Menig rijder kijkt niet door een vizier, maar moet als gevolg van de geinstalleerde Pin-Lock genoegen nemen met een wazig zicht dat sterk doet denken aan het kijken door een aquarium.
Na de de lunch gaat het voort en wordt er na een flink aantal kilometers gestopt op een rustiek dorpsplein. De plaatselijke horeca is vast blij met ons. Op het terras staan grote parasols waar we onze kop thee of koffie nuttigen. Als we net 10 minuten zitten worden we wederom overvallen door een een enorme stortbui. Het watertekort van de afgelopen zomer is inmiddels geneutraliseerd.
Gelukkig wordt het tegen het einde van de rit droger en de zon gaat zelfs schijnen. Het zonnevizier van de helm bewijst goede diensten. We naderen de eindbestemming en de laatste hindernis op de route naar het hotel is een pontje. Om daar te komen is ook nog een hele toer want de weg er naartoe is wegens wegwerkzaamheden opgebroken. Gelukkig is er nog een omweg en uiteindelijk komt iedereen veilig aan in het hotel.
Inmiddels is het diner ook al achter de kiezen en zit een laatkomer die vandaag nog moest werken nog lekker te smikkelen. Vanavond maar een een lekker biertje drinken, of iets anders natuurlijk. Morgen gaan we toeren in Luxemburg. Dat is een prachtige omgeving volgens de voorzitter. Maar ja, die zit er wel eens naast...…
Prettige avond en welterusten.