Belevenissen van een Deauco... (Herfstrit deel 4)

Na de enerverende dag van gisteren gaan we snel naar het ontbijt. Daar zit Frank al aan de ontbijttafel, wat stijfjes na een slechte nachtrust. Dat is niet verwonderlijk natuurlijk. Het openen van de verschillende verpakkingen en snijden van brood gaat lastig met een hand in het gips. Ook niet verwonderlijk. Er is uitgebreid contact geweest met het thuisfront en straks wordt hij opgehaald door zijn vrouw en zoon. Maurice en ik maken van de mogelijkheid gebruik om hen wat bagage mee te geven want na het inleveren van mijn huurfiets in Veldhoven moet ik samen met Maurice op zijn Deauville naar huis. Dat zal wat worden....

De rit start weer met een oversteek met het pontje. Aan de andere kant volgen we de brede weg langs de rivier De Sauer welke ons na enkele kilometers in Duitsland brengt. Dan gaat het verder naar het noorden. We moeten in totaal 300 km. rijden tot het eindpunt in Geldrop. We zijn dus nog wel even bezig. De groep bestaat uit 5 personen.

Op een derde van de route, precies na drie kwartier rijden, is een eerste stop gepland, ook weer zonder koffie. Het gebrek daaraan begint vervelende vormen aan te nemen. Zelf drink ik nooit koffie bij het ontbijt dus mijn cafeïne-spiegel is ernstig gedaald. We houden het dus kort en gaan na 15 minuten verder. We rijden nu achter de groep van Cor aan, met gepaste afstand uiteraard. Eigenlijk volg ik ze blindelings zonder op mijn navigatie te kijken, maar alles gaat goed.

Dan komen we in een stadje waar de kans op een café of restaurant aanzienlijk groter is dan in de kleine dorpjes. Inmiddels hebben we alweer ruim 40 minuten gereden als we een rotonde oprijden. In een flits herken ik dit als de eerst stopplaats na de lunch op de heenreis van vorig jaar. Ik draai een plein op en de andere volgen. Mijn beslissing om te stoppen wordt nog net niet met gejuich ontvangen. Cor en zijn groep rijden stoïcijns verder.....

De koffie smaakt heerlijk en we nemen nog een bak. Brenda is zo vriendelijk om de rekening te betalen, hetgeen in dank aanvaard wordt. Ik heb het koud. De temperatuur bij de start was 8 graden en veel warmer dan 11 graden is het nog niet geworden. Het ontbreken van enige windbescherming op de Versys speelt me parten. Ik had hier natuurlijk op kunnen anticiperen maar zelf heb ik ook geen trui meegenomen. Dat is op de Trophy normaal gesproken niet nodig. Gelukkig kan ik van Joop een lekkere warme trui lenen (Je krijgt hem met de Wijnmaandrit wel terug .....als ik er aan denk).

Het is een snelle rit maar er zitten ook wat langzamer stukken in. Op weg naar de lunch zien we een bekende groep motoren staan in een dorpje. De eigenaren hiervan zitten waarschijnlijk in het aanpalende café aan de koffie. Geef ze eens ongelijk.  We zijn om even voor tien gestart en met twee stops zijn we uiteindelijk om 2 minuten voor 1 op het lunchpunt. Het weer blijft druilerig. We hebben al wat spetters, druppels en een klein buitje gehad. Tijdens de lunch begint het ook weer te spetteren dus na een half uurtje pakken we weer onze biezen.

Het laatste stuk voor de snelweg is bekend terrein. Deze weg hebben we al vaker gereden en het is er redelijk druk met veel stoplichten. Er is ook bijna geen mogelijkheid om in te halen. Ik laat het maar zo. We draaien de snelweg op en na enkele kilometers stop ik nogmaals. We willen de benen even strekken, even wat drinken en een enkeling moet de motor bijtanken. Ik gok erop dat ik het gewoon ga halen op 1 tank.

Dan is het in een rechte lijn naar Geldrop. De TomTom stuurt me echter als we er bijna zijn, via een alternatieve route binnendoor over een weg waar je maar tachtig mag. Waarschijnlijk is dit net iets korter. De auto voor ons rijdt precies 80 terwijl de aankomsttijd op 16:00 uur staat, hetgeen ook onze daadwerkelijke aankomsttijd is. Binnen in het hotel zit de eerste groep al aan een drankje. De rest volgt niet veel later.

Het is tijd om afscheid te nemen. De eerste gaan verstrekken want die moeten nog een heel stuk naar huis. Een kus links een omhelzing rechts en ieder gaat zijn weegs. Ik blijf achter met Maurice want de motor moet nog ingeleverd worden bij Motoport. Na getankt te hebben rijden we er heen. De winkel is echter dicht dus we moeten wachten tot 7 uur. Bij een plaatselijk café nemen we plaats op het terras en we praten nog even na. Aan een ander tafeltje gaat een local zitten en we raken aan de praat. Sjaak is net als wij van de sterke verhalen en we lachen wat af. De biertjes die hij besteld heeft zullen daar ook wel aan meegeholpen hebben.

Het is kwart voor zeven dus we laten Sjaak met zijn biertje achter. De motor wordt ingeleverd en ik moet van Maurice op zijn Deauville met hem achterop naar huis rijden. Mijn knieën zitten bijna in mijn nek maar ik sla me er dapper doorheen. Onze headsets zijn gekoppeld en na een wat onwennige start hebben we er toch redelijk de vaart in. Het gekwebbel over de intercom is niet van de lucht en de tijd vliegt voorbij. Op de A12 worden we nog bijna van de motor gereden door een automobilist die zo nodig een invoegend voertuig ruimte wil geven. Hij komt langzaam naar links en gaat over de lijn heen maar daar rijden wij dus. Toeteren helpt niet. Wat een idioot. Gelukkig gaat alles goed.

Na een uur rijden zijn we bij Bodegraven, we hebben trek dus we stoppen. Ik kom met moeite van de motor af..... De plaatselijk La Place sluit om 9 uur dus we zijn net op tijd en we bestellen een biefstuk met gebakken aardappels en garnituur (moeilijk woord voor gezonde groente). Dan is het nog 30 kilometer naar huis. Ik stel voor dat we nog even de Deauville uit de stalling halen. Tenslotte moet ik morgen gewoon weer naar werk. Het is maar een klein stukje om. Zo gezegd zo gedaan. Op de terugweg draait Maurice de A44 op richting Den Haag. Ik ga de andere kant op en ben na 1 km rijden thuis waar ik om 10 uur de motor op de parkeerplaats achter het huis zet. Later krijg ik nog een appje dat Maurice veilig thuis aangekomen is. Een geruststellende gedachte.

Het zit er op. Zoals al eerder aangegeven was het een enerverend weekend. Geen meter gereden op mijn eigen motor, gelukkig wel een huurfiets die het prima gedaan heeft en uitstekend is bevallen. Een ongeval van de voorzitter en de bekendmaking van een nieuw bestuurslid omdat Frank afzwaait als Deauco. Je maakt wat mee op een Herfstrit van de HDC. Zullen we volgend jaar gewoon weer 4 dagen gaan.....?

Welterusten.