Solo-Motorrit 2020 (Deel 2)

Hellingproef en blije zeehondjes

Maar eerst de klus van het ontbijt. Ook hier de invloed van Covid-19. Geen buffet waar je een keuze kunt maken maar een torentje op je tafel. In goed Fries: A man has got to do what a man has got to do.
En het is gelukt. Een goed ontbijt is het halve werk. Na het pakken van de motor komt gelijk de hellingproef. Hoppa, grommend van plezier rijdt de Kawa de helling op om de parkeergarage te verlaten.
Hij heeft er zin in. Maar eerst even de haverbak volgooien zodat de 118 paarden weer heerlijk kunnen galopperen
 
 

Vandaag staan oa de overige 7 steden van de 11 stedentocht op het programma. Het is schitterend weer en de stempeltjes stromen binnen. In de buurt van Skarl denk ik even dat ik in Benidorm ben beland. Horden senioren komen fluitend op hun e-bikes aangefietst.
Ondertussen komt Facebook met een mooie herinnering van een vorige motorreis. Inmiddels weet ik dat je ook in Nederland zo'n mooie reis kunt maken.
De stempelkaart is vol en het is weer tijd om de grens op te zoeken. Ter hoogte van Sexbierum leg ik mijn lijf in de zon op de zeedijk even te rusten. Als ik de weg langs kust vervolg waan ik mij ineens weer in Schotland. Schapen op en naast de weg. En ze grazen er tevreden op los. In Wierum parkeer ik de motor op een pleintje om daarna boven op de dijk een monument te bekijken.

Als ik terug ben bij mijn motor komt er een ouder echtpaar aangefietst. De man stopt bij mijn motor en zegt: Zooo, 1000 cc. En ABS. 4 cilinder? Ik knik en antwoord 4 in lijn. Maar weet jij wat jouw voorland is vraagt de man? Ik probeer het nog door te zeggen, ja een fijne week vakantie op de motor. Hij schudt zijn hoofd en wijst naar zijn fiets. Een e-bike. 😁. En hij begint te lachen. Zelf heeft hij nog een 1200 Suzuki en zijn echtgenote een Diversion in de schuur staan. Hij zat duidelijk om een motorpraatje verlegen.

 
  Ik vervolg mijn weg en rijd door een dorp waar ik vast terecht kan als ik kleiner wil gaan wonen. Ik bereik mijn eindbestemming voor vandaag en betrek mijn onderkomen voor de nacht. De motor parkeer ik voor de deur.
Na een frisse douche begeef ik mij naar het restaurant. Daar word ik verwelkomt met een glaasjes wadwater. Geen idee wat het is maar ik weet nu wel waarom die zeehondjes altijd zo blij kijken.

 

Uit ons foto-album

IMG_8037.jpg