Hans V. schreef:
Mmmm... ik zou dat toch nog wel een beetje willen nuanceren...
Er is immers ook zoiets als het verschil tussen de letter van de wet en de geest van de wet?
In afwijking van wat BertG er van vindt, ben ik geneigd die 'geest van de wet' wat meer waarde te geven.
Vele, vele jaren geleden had je tussen de verschillende dorpen zandpaden waar mensen zich met paard en wagen op begaven om van hun dorp naar het volgende dorp te reizen. Natuurlijk kwam men elkaar op de kruisingen wel eens tegen, maar omdat de hoogste snelheid de snelheid van een paard in galop was, vielen de echte ongelukken erg mee.
Dat veranderde toen de dorpen groter en het verkeer intensiever werd. De zandpaden werden straatwegen en er moest op de kruisingen een oplossing komen om al dat verkeer veilig aan de andere kant van de kruisende weg te krijgen. Dat zou de veldwachter kunnen zijn die het verkeer regelde, maar een eenvoudiger en goedkopere oplossing was het plaatsen van een verkeersbord met als betekenis om 'voorrang te verlenen aan bestuurders op de kruisende weg' (tegenwoordig wordt er met nummer B6 naar dat bord verwezen). De bestuurders op die kruisende weg kregen dan een bord te zien met als betekenis 'voorrangskruispunt' (B3).
Dat ging een tijd goed. Totdat bleek dat bijna niemand er nog naar handelde. Er gebeurden een paar vervelende ongevallen en men besloot de borden te vervangen voor 'Stop en verleen voorrang aan bestuurders op de kruisende weg' (B7). Het vervelende van bord B7 is dat er van je verwacht word dat je volledig tot stilstand komt, óók als er geen verkeer op de te kruisen weg is en ook als je ruim en onbelemmerd de te kruisen weg kan overzien.
Dus uienkweker meneer A. de Boer heeft zijn paard en wagen op stal laten staan en is met zijn Honda GL 1800 bij de kruising aangekomen. Hij rijdt langzamer dan langzaam al balancerend naar de kruising, ziet dat zowel links als rechts de weg helemaal leeg is en rijdt, zonder dat hij helemaal tot stilstand is gekomen, de kruising over.
Dan komt er een agent, die toevallig van achter een boom de actie van de motorrijder gezien heeft en laat de motorrijder stoppen. "Meneer u heeft de wet overtreden, u krijgt een bekeuring."
Maar, was het oorspronkelijk niet de bedoeling om veilig aan de andere kant van die kruising te komen.
En was het niet 'in de geest van de wet', zoals àlle regels en verkeerstekens voor dat doel zijn verzonnen, om veilig aan het verkeer deel te nemen.
Een corrigerend gesprek zou de Honda GL rijder ook wel op andere gedachten gebracht hebben.
Waarom zijn de regels en verkeerstekens verzonnen? Niet om de staatskas te spekken, mag ik hopen.
Alhoewel ik af en toe op televisie en in de krant kennis neem hoeveel de geïnde bekeuringen van het 'ongeoorloofd tijdens het rijden in de hand houden van een mobiele telefoon' of een 'trajectcontrole' het afgelopen jaar heeft opgebracht.
En is het niet redelijk aan te nemen dat in de industrietak dat wij 'verkeer' noemen, fouten gemaakt worden.
Dat is niet zo verwonderlijk, de opleiding tot verkeersdeelnemer is voor de meesten goed te doen maar sommige slagen maar net voor het examen.
En dan komt het moment dat je aan het verkeer mag deelnemen. Je doet veel dingen goed, maar je maakt ook fouten. Fouten waarvan je hoopt dat de overige verkeersdeelnemers er begrip voor zullen hebben. Net zoals jij zult moeten leren dat anderen ook fouten maken en dat je daar ook begrip voor zult moeten hebben.
Deze weggebruikers verdienen naar mijn mening begrip van de gezagsdragers en hebben meer aan een corrigerend gesprek dan aan een bekeuring.
Sommige beginnende bestuurders hebben een bescheiden aanrijding nodig om tot de orde geroepen te worden. Aan deze ogen-openende-aanrijding hebben ze genoeg om de rest van hun autorijdende loopbaan voorzichtig aan het verkeer deel te nemen.
Maar uiteraard zijn er ook die het stadium van een corrigerend gesprek voorbij zijn. Zelf vinden ze dat ze een vlotte rijstijl hebben en als het zo uitkomt zijn ze ook niet te beroerd om af en toe het gaspedaal eens flink in te trappen. Thuis vertellen zo vol trots dat ze deze maand slechts één bekeuring hebben gehad. Hun agressief weggedrag en rijstijl zijn goed herkenbaar.
Daarmee komen we vanzelf bij de instantie die ons kan, mag en moet corrigeren of bekeuren (of heet dat bij de poitie corrigerend bekeuren?).
Van de regels, tekens en wetten zou je naar mijn mening mogen verwachten dat ze zijn ontworpen om het deelnemen aan het verkeer in goede banen te leiden.
Met de opleiding en vooral mensenkennis die een politieagent in de loop der jaren heeft opgedaan zou je mogen verwachten dat hij of zij prima instaat is onderscheid te maken tussen een vergissing en moedwil van aan het verkeer deelnemende publiek.
Nu weet ik ook wel dat er grenzen gesteld moeten worden. Als de maximum snelheid 50 km/u is dan moet er geen discussie nodig zijn over 51 km/u, want als 51 km/u mag dan zal 52 km/u de veiligheid ook niet in gevaar brengen. En dan moet je ook niet zeuren over 53 km/u of 55 km/u of zelfs 60 km/u? Het eind is zoek, dus 50 km/u is de grens. Daar komt nog bij dat als je voor 57 km/u een bekeuring krijgt, je op je teller ver over de zestig gereden hebt.
Maar hoe zit het dan met de goedwillende bestuurder die na een rood verkeerslicht optrekt, per vergissing even de 60 km/u aantikt, ziet dat hij te snel rijdt en gelijk corrigeert naar 50 km/u. Te laat, hij krijgt een stopteken, of wordt geflitst en wordt bekeurd.
Een van de redenen dat we een maatschappij met regels hebben, is dat we veilig op reis gaan en gezond en zonder schade aan willen komen.
De overheid geeft ons deze regels, weggebruikers profiteren ervan en de politie controleert en/of verbaliseert.
Zo zou het moeten zijn.
Maar eh... Wel in de geest van wat de wetgever bedoelt.
een pluim verdiend! Ik denk dat iedereen het leuk vind om een compliment te krijgen.
.
Zo goedkoop kom je er niet meer vanaf na alle verhogingen. Tegenwoordig staan ze op locaties waarvan je zegt 
wat is hier het nut van.........
, ben met de auto. Wel gelijk over op frisdrank, maar je zal dan maar net over de limiet heen zijn.