Op een soortgelijke fiets heb ik ook nog rondgereden tot hij plaats moest maken voor een step. Daarna verscheen een echte kinderfiets op het toneel. Die was bij elkaar gespaard met zegeltjes van Leeuwenzegel boter ( er zal wel bijbetaald zijn). Ik kan me mijn eerste rit nog herinneren. De fiets moest opgehaald worden bij de plaatstelijke kruidenier. Ik werd er op gezet. Ik kreeg een duw en kon naar huis fietsen. Afstappen had ik nog niet geleerd dus thuisgekomen liet ik mij tegen de zijmuur van het huis aanploffen. Een eng maar ook trots gevoel had zich van mij meester gemaakt. Ik had een echte fiets.