Koen,
ik was er natuurlijk niet bij maar wil op 1 stukje wel reageren omdat anderen daar misschien een verkeerd beeld bij zouden kunnen hebben:
Koen schreef:Zelfs nu ik zelf motor rij ben ik nog steeds van mening dat deze motorrijder twee dingen fout deed: hij had een te hoge snelheid voor de omstandigheden (want toen het nodig was kon hij niet tijdig tot stilstand komen) en hij keek onvoldoende vooruit (want dan had hij allang gezien dat mijn vrouw de richtingaanwijzer had aangezet om van baan te wisselen).
De richtingaanwijzer mag niet gezien worden als een middel om je verplaatsing of plek af te dwingen.
In de zin van: mijn richtingaanwijzer staat aan dus het achteropkomend verkeer moet er rekening mee houden dat ik eraan kom.
Dus zelfs al zou de motorrijder de richtingaanwijzer gezien hebben, dan houdt hij zijn voorrang (even los van de te hoge snelheid die hij mogelijk had).
Formeel, zo heb ik altijd geleerd, mag je pas richting aangeven als de weg vrij is om je zijdelings te verplaatsen.
Dit zijn vervelende kwesties waarbij de wetgever, politie, OM, rechter, verzekeringsmaatschappijen, juristen alleen kunnen uitgaan van de harde feiten.
Er is geen snelheid gemeten, geen kilometer teller vastgeslagen en afgelezen.
En de verklaringen van getuigen omtrent snelheid zijn subjectief, staan op punten lijnrecht tegenover elkaar, en niet meetbaar vastgelegd.
Ik heb onlangs een aanrijding opgenomen waarbij een motor kennelijk roekeloos opgetrokken was.
Door zijdelinge verplaatsing van een auto vóór hem remde de motorbestuurder zich onderuit en de motor vloog in brand.
De motor gleed daarbij door tegen 2 stilstaande auto's ervoor (één werd zijdelings en één werd achterop geraakt).
De twee autobestuurders en hun inzittenden verklaarden samen met een niet betrokken fietser die getuige was dat de motor erg hard had opgetrokken.
Ook verklaarden zij allen dat er maar 1 opzittende op de motor was.
Deze opzittende (en eigenaar van de motor) verklaarde dat een vriend van een neef van hem had gereden.
En dat deze vriend van zijn neef in een achter hen rijdende auto (met vrienden van die vriend) was gestapt en gevlucht.
De opzittende (en tevens eigenaar) had de motor 1 dag eerder verzekerd (voorlopige dekking) en moest 4 dagen later afrijden voor zijn motorrijexamen.
Later bleek uit camerabeelden van toezichtscamera's dat er inderdaad twee opzittenden op de motor waren te zien.
Hiermee wordt deels het verhaal van de eigenaar van de motor bevestigd.
De beelden waren zo vaag dat er niet was te zien wie bestuurder en wie passagier was.
En het verhaal van àlle getuigen bleek dus niet te kloppen, want twee opzittenden.
Maar achteraf kan ik helaas niet bepalen wie er echt reed of hoe er echt gereden werd.
Blijft over: een uitgebrande motor en schade aan 2 auto's en schaafletsel aan de eigenaar van de motor.
Hopelijk pakt de verzekering het goed op en is zij kritisch.
Doch veel meer als uitkeren (in elk geval aan derden) en de verzekering stopzetten zal er niet gebeuren.
Voor de twee autobestuurders zal de schade dus wel betaald worden.
Maar of er recht gedaan wordt aan hetgeen ik (en de getuigen) vermoed(en)?